 |
РОДНЫЯ ВОБРАЗЫ
|
|
Вобразы мілыя роднага краю,
Смутак і радасьць мая!..
Якуб Колас
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Ёй вершы складае Максім,
Ды вершаў Яна не чытае.
Над садам спускаецца дым
І сонца чырвоны акраец.
Зь ім птушкі дадому ляцяць
З чужога, часовага раю...
– Няма ў тваіх вершах жыцьця
Гаворыць Яна –
і зьнікае.
Як птушка.
Малінавы цень.
На поўдзень – дзе ясна і цёпла.
І ліўнем паўторыцца дзень
Над садам, навечна прамоклым.
Паэт на цяпло не ляціць.
З Радзімы – на поўдзень –
да сьмерці.
Ад вершаў – захочацца жыць,
Ад лёсу – захоча памерці.
І вернецца птушка.
Званы
Сустрэнуць яе на сьвітаньні.
– Максім! –
Толькі вершы адны.
I ў вершах – жыцьцё.
I каханьне.
|
|
|
|
Падабаецца
Не падабаецца
|
|
|
2009–2020. Беларусь, Менск.
|
|
|
